Oprichter en erevoorzitter Pieter van Vollenhoven

In 1989 stond prof. mr. Pieter van Vollenhoven aan de wieg van het Fonds Slachtofferhulp. Wat begon met een droom van de heer Van Vollenhoven om iets te doen voor slachtoffers die er zelf niet meer bovenop kwamen, is geworden wat we vandaag de dag zijn. Een organisatie die zich sterk maakt voor slachtoffers.

Pieter van Vollenhoven en Fonds Slachtofferhulp

“Er was gewoonweg niets. Mensen konden nergens met hun verhaal terecht. Bij de pastoor of arts misschien. Maar échte hulp, die ze er bovenop hielp, om hun trauma achter te laten, of praktische hulp, dat was er gewoonweg niet.”, aldus prof. mr. Pieter van Vollenhoven in zijn terugblik op 30 jaar Fonds Slachtofferhulp. Naar een tijd waarin “er bitter weinig was geregeld voor slachtoffers”.

Op jonge leeftijd maken schrijnende verhalen van verkeersslachtoffers al een diepe indruk op hem. Hij trekt zich hun leed enorm aan. Niet alleen wat hen is overkomen, maar vooral ook de vaak lange nasleep van een ongeluk en het onrecht dat hen wordt aangedaan raken hem persoonlijk.

“Je kunt de tragiek van slachtoffers niet wegnemen, maar ze wel goede en juiste hulp bieden”, zegt hij daar zelf over. Het essentiële belang van goede hulpverlening aan slachtoffers laat hem niet los. Zijn filosofie: Als de maatschappij iemand iets aandoet, moet diezelfde maatschappij ook de helpende hand reiken. En dat leitmotiv is nog altijd van toepassing. Op die basis kon het Fonds uitgroeien van een financier van hulpverlening naar een maatschappelijke organisatie die initieert en innoveert.

"In een maatschappij waarin we niet kunnen voorkomen dat er slachtoffers vallen, is het belangrijk dat vanuit diezelfde maatschappij een helpende hand wordt gereikt."

De Gevleugelde Vrienden

Makkelijk was het niet. Het idee om je sterk te maken voor slachtoffers, werd gezien als een politieke gril. Volhardend en standvastig krijgt het Fonds Slachtofferhulp in 1989 echt vorm dankzij de opbrengst van de pianoconcerten van Van Vollenhoven en zijn ‘Gevleugelde Vrienden’ Pim Jacobs en Louis van Dijk. Tien jaar lang speelde het pianotrio geld bijeen voor slachtoffers van misdrijven, ongevallen en rampen in Nederland. Met de opbrengsten en de bekendheid rondom zijn concertreeks kon Fonds Slachtofferhulp een vliegende start maken.

Gevleugelde vrienden

Het Pieter van Vollenhoven Fonds

Ter gelegenheid van de 65-ste verjaardag van prof. mr. Pieter van Vollenhoven is in 2004 het Pieter van Vollenhoven Fonds opgericht. Ook wel bekend als Noodhulpfonds. Zo kunnen, tot op de dag van vandaag, slachtoffers die door wat hen is overkomen tussen wal en schip dreigen te raken rekenen op een extra steuntje in de rug.

 

Sponsoren en donateurs

Vanaf 1996 krijgt Van Vollenhoven ook het bedrijfsleven zover dat zij hun steentje gaan bijdragen zodat slachtoffers de draad weer kunnen oppakken. Gevolgd door particuliere donateurs en de VriendenLoterij. Zo zijn de jaarlijkse inkomsten gegroeid van 120.000 gulden naar bijna zes miljoen euro waarmee het Fonds de slachtofferhulpverlening onderzoekt, ontwikkelt en innoveert en de rechtspositie van slachtoffers wordt versterkt.

Slachtofferhulp niet meer weg te denken

Ineke Sybesma, directeur Fonds Slachtofferhulp, zegt over Van Vollenhoven: “door prof. mr. Pieter van Vollenhoven is de hulp aan slachtoffers ‘here to stay’. Bij alles wat hij doet, vraagt hij zich af: kunnen we dit waar maken voor slachtoffers? Het moet de toets der kritiek kunnen doorstaan. Dit maakt ook dat alle dingen die hij heeft opgezet een instituut zijn geworden, waar wij vandaag de dag heel veel voordeel van hebben. Ik denk dat hij de wereld uiteindelijk iets na zal laten dat blijvend is. Tot die tijd zal hij door blijven vechten om wat hij belangrijk vindt voor mensen voor elkaar te krijgen. Het moet en het kan beter.”

Erevoorzitter

Tot eind 2015 gaf prof. mr. Pieter van Vollenhoven leiding aan het bestuur van het Fonds Slachtofferhulp. Daarna is hij benoemd tot erevoorzitter. In deze rol zet hij zich nog steeds met hart en ziel in voor het Fonds. Met als belangrijkste doel: de hulp aan mensen die buiten hun schuld om slachtoffer zijn geworden te verbeteren.

“Wij komen verder als wij elkaar helpen. Er voor elkaar zijn. Met goede hulp kunnen mensen weer opstaan als zij zijn gevallen. Zodat slachtoffers verder kunnen met wat écht belangrijk is. Het leven gaat immers door. Hoe moeilijk dat soms ook is.”